Zaman

İstemiyorum senden geri ver diye
Bir elma şekeriyle aldatıp,
Aldıklarını birer birer.

Neyi verdin ki kaygıdan gayri
Hep sen kazandın bu oyunda,
Mertlikten saygıdan gayri…

Çocuktum, küçüktüm. Elimden tuttun,
Yirmilere, kırklara sen getirdin beni.
Sanma ki bitirdin beni.
Bırak artık kollarımı diyorum
Anlamıyorsun

Biz seninle Yavşan’da anlaşmıştık hani
Sen yoluna, ben yoluma…

İzimi kaybettirdim, sanıyordum.
Birgün sessizce girmişsin koluma

Haydi. Ellilere, altmışlara diyorsun,
Benden hala ne istiyorsun?
Beni bırak diyorum
Anlamıyorsun…

Çocuktum, büyüdüm, delikanlı oldum.
Gençlik. Derken olgunluğa eriştim.
Artık bildiğin yerlerde değilim,
Ben kendimi aştım.
Maksadın çürütmekse beni de olgun meyveler gibi,
Aklına şaştım.

Bak artık ben sayılara sığmaz oldum, taştım…
Ben kendimi aştım

Peşimi bıraksan ne yazar, bırakmasan ne ?

İbrahim Karaca